۴ دی ۱۴۰۳
در دنیای دیجیتال امروزی، طیف وسیعی از دستگاههای الکترونیکی از جمله رایانهها، گوشیهای هوشمند، تبلتها و انواع گجتها به سیستم عامل مجهز هستند. میتوان سیستم عامل را به مثابه مغز این دستگاهها در نظر گرفت که مسئولیت دریافت دستورات کاربر و اجرای آنها را بر عهده دارد. در این مطلب، همراه ما باشید تا علاوه بر تعریف سیستم عامل، به بررسی کاربردها، ویژگیها و اجزای آن بپردازیم.
سیستم عامل (Operating System) نرمافزاری کلیدی است که روی انواع کامپیوترها اجرا میشود و نقش مدیریت و هماهنگکننده تمامی اپلیکیشنها و برنامههای نصبشده را ایفا میکند. علاوه بر این، سیستم عامل واسطهای برای تعامل مستقیم با سختافزار دستگاه بوده و اجرای بهینه دستورات کاربر را ممکن میسازد.
برنامهها و اپلیکیشنها برای انجام وظایف مختلف، از طریق رابط برنامهنویسی اپلیکیشن (API) درخواستهایی را به سیستم عامل ارسال میکنند. در قلب سیستم عامل، کرنل (Kernel) قرار دارد که به عنوان هسته اصلی، وظیفه مدیریت منابع و هماهنگی بین نرمافزار و سختافزار را بر عهده دارد.
تمام دستگاههای مدرن برای اجرای برنامههای مختلف، نیازمند حداقل یک سیستم عامل هستند. اگر بخواهیم مثالی ساده ارائه دهیم، میتوان سیستم عامل را به یک رستوران تشبیه کرد که شامل آشپزخانه، فضای پذیرایی و کارمندان مختلف است. در این قیاس، کرنل همانند سرآشپز رستوران عمل میکند که وظایف را سازماندهی کرده و از اجرای صحیح فرآیندها اطمینان حاصل میکند.
ویندوز، لینوکس، اندروید و iOS همگی نمونههایی از سیستم عاملها هستند که نقش اساسی در اجرای برنامههای مختلف دارند. این نرمافزارها امکان استفاده از اپلیکیشنهایی مانند آفیس یا اجرای بازیهای ویدیویی را روی رایانهها و گوشیهای هوشمند فراهم میکنند. حتی برای اجرای برنامههای پایهای مانند مرورگر اینترنت نیز وجود یک سیستم عامل ضروری است. بدون سیستم عامل، هیچ دستگاهی قادر به مدیریت و اجرای برنامهها نخواهد بود.
سیستم عاملها طیف گستردهای از وظایف را بر عهده دارند تا دستگاهها به شکلی هماهنگ و کارآمد عمل کنند. این وظایف به گونهای سازماندهی میشوند که هر بخش از سیستم، به درستی و بدون تداخل کار کند. در ادامه، نگاهی دقیقتر به این مسئولیتها خواهیم داشت و هر یک را به تفصیل بررسی میکنیم تا درک بهتری از نقش سیستم عامل در عملکرد کلی دستگاهها داشته باشیم:
تا اینجای کار با کارکردهای اصلی تمام سیستم عاملها آشنا شدیم. اما سیستم عاملهای جدیدتر ویژگی های پیشرفته و اضافه نیز دارند:
با مرور این قابلیتها، به وضوح میتوان مشاهده کرد که سیستم عاملها در طول زمان چگونه تکامل یافتهاند. آنها با ارائه تکنولوژیهای نوین، بهطور مستمر تجربه کاربری بهتری را فراهم کردهاند و به نیازهای پیچیدهتر کاربران پاسخ میدهند. این پیشرفتها موجب شده تا سیستم عاملها نهتنها به ابزاری کارآمد، بلکه به بخش جداییناپذیر از زندگی دیجیتال تبدیل شوند.
نصب سیستم عامل روی دستگاهها مزایای متعددی دارد که برخی از مهمترین آنها عبارتند از:
سیستم عاملها در طول زمان تحولی عظیم داشتهاند و کاملاً با نرمافزارهای سادهای که ۳۰ سال پیش وجود داشتند، متفاوت هستند. پیشرفتهای تکنولوژیکی باعث به وجود آمدن انواع مختلفی از سیستم عاملها شده است که هرکدام ویژگیها و کاربردهای خاص خود را دارند. در ادامه به معرفی این انواع خواهیم پرداخت:
سیستمعاملها در نهایت از دو بخش اصلی تشکیل شدهاند: (شل) و (کرنل(:
شل رابطی است که کاربر با آن تعامل میکند و دستورات را به سیستم میدهد، در حالی که کرنل هسته اصلی سیستم عامل است که وظایف مدیریت سختافزار، منابع و اجرای فرایندها را بر عهده دارد.
شل بهعنوان لایه بیرونی سیستم عامل، وظیفه دریافت و پردازش دستورات کاربر را بر عهده دارد و نتایج را به او نمایش میدهد:
شل با دریافت ورودی از کاربر یا «شل اسکریپت»، راهی برای برقراری ارتباط با سیستمعامل فراهم میکند. شل اسکریپتها مجموعهای از دستورات سیستم را در یک فایل ذخیره کرده و بهطور خودکار آنها را اجرا میکنند.
کرنل یکی از اجزای اصلی و بنیادین سیستمعامل است که سایر بخشهای OS برای دسترسی به سرویسهای ضروری به آن وابسته هستند. این بخش نقش رابط میان سیستمعامل و سختافزار را ایفا کرده و در فرآیندهای کنترل دستگاهها، شبکهسازی، مدیریت فایل سیستمها، پردازشها و مدیریت حافظه کمک میکند.
کرنل بهعنوان عنصری کلیدی در سیستمعامل، ارتباط میان اپلیکیشنهای مورد نیاز کاربر و سختافزار کامپیوتر را برقرار میکند.
هنگامی که کامپیوتر روشن میشود، کرنل اولین بخش از سیستمعامل است که در حافظه بارگذاری میشود و تا زمان خاموش شدن دستگاه در آن باقی میماند. کرنل با مدیریت منابع سیستم مانند حافظه و توان پردازشی، به اجرای روانتر اپلیکیشنها کمک میکند.
کرنل اساس استفاده اپلیکیشنها از حافظه را فراهم کرده، مسئول بارگذاری فایلهای اپلیکیشن در حافظه است و وظایف مختلف را بر اساس اولویتهای مشخص سازماندهی میکند.
کرنل مسئولیت اجرای چنین وظایفی را برعهده دارد:
در گذشته، تنها یک ماژول در فضای کرنل وجود داشت که تمام سرویسهای ضروری سیستم از جمله مدیریت فرایندها، حافظه و وقفهها را در خود جای میداد. این نوع کرنلها بهعنوان کرنل یکپارچه (Monolithic Kernel) شناخته میشوند. مشکل اصلی این رویکرد این بود که برای اعمال کوچکترین تغییرات، نیاز بود که کل کرنل دوباره کامپایل شود.
در رویکرد مدرن نسبت به معماری مونولیتیک، هر مایکروکرنل (MicroKernel) شامل ماژولهای مختلف برای مدیریت دستگاهها، فایلها و دیگر وظایف مشابه است. این ماژولها بهطور پویا بارگذاری شده یا از حافظه حذف میشوند، که باعث کاهش ابعاد کد کرنل و افزایش ثبات آن میشود.
اگرچه امروزه سیستمعاملهای متعددی برای دستگاههای مختلف وجود دارند، در ادامه تنها به معرفی برخی از محبوبترین و کاربردیترین سیستمعاملهای حال حاضر خواهیم پرداخت:
تمامی حقوق محفوظ است. بومی سازی توسط امیرحسین گروسی و محمد خلیلی